بیماری های گوش

بیماری های گوش را باید کاملا جدی گرفت ،چرا که؛ گوش یکی از اعضای حساس بدن انسان می باشد که وظیفه انتقال صدا و ارتباط ما را با محیط اطراف بر عهده دارد. گاهی وجود برخی از این بیماری ها گوش مانع از عملکرد درست این عضو می شوند. بیماری ها گوش در محیط اطراف خود ما و گاهی در درون بدن ما هستند که بهتر است ان ها را به درستی بشناسیم تا منجر به اتفاقات جبران ناپذیر نشوند.

گوش و انواع بیماری های گوش

از دست دادن شنوایی به دلایل بسیاری اتفاق می افتد. برخی افراد ممکن است به هنگام تولد از قدرت شنوایی محروم باشند. در حالی که دیگران ممکن است در طول زمان و به آرامی از شنیدن صدای خود و محیط اطراف خود محروم شوند. بیماری ها، عفونت ها و اختلالاتی نظیر سرطان هایی  که بر برخی قسمت های گوش تاثیر می گذارند و می توانند باعث کاهش شنوایی در کودکان و بزرگسالان شوند.

این در حالی است که بسیاری از مشکلات به راحتی قابل مشاهده است و در طول ویزیت های منظم نزد پزشک متخصص قابل حل و درمان هستند. در حالی که همه انواع بیماری های گوش باعث کاهش شنوایی نمی شوند.

انواع خاصی از بیماری های گوش و عفونت های ان می توانند – به ویژه اگر به موقع درمان نشوند، به از دست دادن شنوایی منجر شوند که برخی از این عوامل عبارتند از:  سر و صدا، آسیب های وارده به گوش، پیری گوشی،  زمینه های ارثی و برخی از عفونت ها ..

کاهش شنوایی Sensorineural

شایع ترین نوع از افت شنوایی است و هنگامی ایجاد می شود که چیزی بر عصب شنوایی تاثیر بگذارد. نوع دیگری از افت شنوایی، افت شنوایی هدایت کننده است که می تواند ناشی از انواع خاصی از بیماری های گوش و عفونت باشد.در ادامه برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد انواع بیماری های گوش که می تواند منجر به کاهش شنوایی و عوارض شنوایی شود، اشاره می کنیم.

بیماری مینیر Meniere

این بیماری بر گوش داخلی شما تاثیر می گذارد – به ویژه کیسه اندولیمفاتیک که به عنوان مکانی پرپیچ و خم معروف است. این کانال نیمه عمودی- حیاتی با پردازش سیگنال های صوتی به مغز شما و درک شما را از تعادل انجام می دهد.

 علائم بیماری Meniere 

عبارتند از عرق، سرگیجه، تب و وزوز گوش است زمانی که شما صدای زنگ زدن، صدای سوت زدن، صدای زنگ، صدای بلند، یا صدای وزوز گوش خود را که در خارج تولید نمی شود، اما شما ان را تجربه می کنید جز علائم شایع هستند که ، ممکن است برخی از موارد کم شنوایی را هم تجربه کنید.

نحوه درمان بیماری منیر

متأسفانه تنها علائم بیماری Meniere  می توانند درمان شوند؛ اما علت اصلی مشکل ممکن است درمان نشود. با این حال پزشکان به طور مرتب داروهایی را تجویز می کنند تا ناراحتی را کاهش دهند..

برخی از رایج ترین راه حل های کاهش دهنده این علائم، دیورتیک ها می باشند که نوعی  دارو هستند که کمی تهوع را به همراه دارند اما با بیماری های حرکتی نظیر سرگیجه مقابله می کنند. همچنین تکنیک هایی نظیر مدیریت استرس و تغییرات غذایی نیز ممکن است توصیه شود.

گوش شناگر – Ottis externa 

نوعی از بیماری گوش است که توسط التهاب کانال گوش مشخص می شود. این به طور معمول نتیجه تجمع رطوبت در کانال گوش است، که باعث تحریک گوش می شود. اگر این وضعیت بدتر شود، می تواند منجر به عفونت شود، و به دنبال ان  باعث از دست رفتن شنوایی شود.

 افرادی که این بیماری ر داشته باشند علائمی نظیر: قرمزی در کانال گوش، تخلیه صریح و واضح و خارش را  به همراه خواهند داشت.همچنین ممکن است تب و التهاب گره های لنفاوی را هم تجربه کنند. 

نحوه درمان گوش شناگر

گوش های شناگر اغلب با قطره های مخصوص گوش می توانند عفونت و التهاب را درمان کنند، تنها باید مرتب ویزیت شویدو از داروهای تجویزی به موقع و درست استفاده کنید.

عفونت گوش میانی

اگر چه اکثر مردم از بیماری اوتیت خیلی با خبر و در جریان آن به صورت علمی و آگاهانه نیستند. این نام بالینی برای عفونت گوش میانی استفاده می شود.که این عفونت می تواند باعث ایجاد مایع شود و زنجیره اسکیزول و پرده ضماخ را که در انتقال صدا به عصب شنوایی دخیل هستند را مختل کند. (زنجیره داخلی گوش میانی شامل سه استخوان کوچک به اندازه دانه های برنج است)

درمان عفونت گوش میانی

اکثر پزشکان عفونت های گوش را با آنتی بیوتیک درمان می کنند. اما اگر سابقه عفونت گوش دارید، پزشک شما ممکن است یک لوله  را در پرده صماخ  قرار دهد تا به تخلیه مایع کمک کند.

موستودیت – Mastoiditis 

یک عفونت باکتریایی از استخوان پشت گوش است، که فرایند ماستویی نامیده می شود. این نوع بیماری های گوش معمولا هنگامی رخ می دهد که عفونت گوش به طور نامناسبی یا نامناسب درمان شود و به استخوان اطراف آن گسترش یابد. اگر عفونت ها به درستی درمان نشود، می تواند مسمومیت خون، ناشنوایی، آسیب مغزی، مننژیت و یا مرگ را منجر شود.

نحوه درمان موستودیت – Mastoiditis 

یک نوع بسیار جدی از عفونت گوش است که باید با آنتی بیوتیک ها به صورت داخل وریدی درمان شود.

برخی از انواع بیماری های گوش می توانند باعث کاهش شنوایی مداوم شوندهمانطور که قبلا ذکر شد، از دست دادن شنوایی ناشی از انواع خاصی از بیماریهای گوش و عفونتهای گوش است که به افت شنوایی منجر می شود.از آنجایی که یک عفونت گوش میانی باعث ایجاد مایع و انسداد می شود، انتقال صدا  به گوش شما خنثی می شود و باعث کاهش شنوایی می شود. ایجاد سوراخ و ضربه به پرده ضماخ گوش شما، می تواند منجر به کاهش شنوایی نیز بشود.

توصیه می شود در مواجه با هرگونه درد و اختلال شنوایی در گوش به پزشک متخصص مراجعه کنید قبل از آنکه به مشکلی حاد مثل ناشنوایی و کم شنوایی منجر شود (ویزیت پزشک در منزل)

بیماری های عفونی گوش

گوش همانند تمام اعضای دیگر بدن ممکن است دچار بیماری‌ها و اختلالات جدی شود که البته همه انواع بیماری های گوش، شنوایی را کاهش نمی‌دهند و حتی در صورت کاهش هم این مورد می تواند موقتی باشد و با مصرف داروهایی که پزشک متخصص تحویز می کند به سرعت از بین برود با این‌حال انواع خاصی از بیماری‌ها و عفونت‌های گوش می‌توانند در صورت درمان نشدن، باعث از دست رفتن شنوایی فرد شوند که این مورد بیش تر برای زمانی ایجاد می شود که عفونت گوش فرد بیمار و یا بیماری گوش او کهنه شده و به درمانش توجهی نکرده که در این زمان گوش شنوایی خود را تا حدی از دست خواهد داد و حتی در مواقع شدید تر فرد ممکن است کامل چیزی را نشنود و شنوایی کاملش را از دست بدهد.
هر بیماری در گوش بهتر است به سرعت درمان شود و گوش هم جز اعضای مهم و کاربردی است و اگر درگیر عفونت و بیماری شود در برخی شرایط می تواند سایز اعضا هم درگیر کند.
عفونت گوش به وضعیتی اطلاق می‌شود که در آن باکتری‌ها، ویروس‌ها یا قارچ‌ها وارد گوش می‌شوند و باعث التهاب و عفونت قسمت‌های مختلف گوش می‌شوند.
بسته به قسمتی از گوش که تحت تأثیر قرار می‌گیرد، عفونت گوش را می‌توان به سه دسته تقسیم کرد:

۱- عفونت گوش خارجی

این نوع عفونت در قسمت خارجی گوش، یعنی قسمت بیرونی گوش، اتفاق می‌افتد. علت اصلی عفونت گوش خارجی می‌تواند تراشیدگی، خراشیدگی یا التهاب پوست گوش باشد.
این عفونت ممکن است توسط باکتری‌ها یا قارچ‌ها ایجاد شود و باعث درد، تورم، قرمزی و خروج ترشحات از گوش می‌شود.

۲- التهاب گوش میانی

این نوع عفونت در قسمت وسط گوش، به عنوان فضایی بین گوش خارجی و گوش داخلی، رخ می‌دهد.
التهاب گوش میانی معمولاً به علت عفونت ویروسی یا باکتریایی رخ می‌دهد و باعث درد شدید گوش، خروج مایع از گوش، تب و کاهش شنوایی می‌شود.

۳- التهاب گوش داخلی

این نوع عفونت در قسمت داخلی گوش، که شامل سیستم تعادل و ارگان‌های حسی است، رخ می‌دهد.
عفونت گوش داخلی معمولاً باعث سرگیجه، تهوع و استفراغ، کاهش شنوایی و عدم تعادل می‌شود.
این نوع عفونت ممکن است به علت عفونت باکتریایی یا ویروسی اتفاق بیفتد.
در صورت بروز هرگونه علائم عفونت گوش مانند درد شدید، تورم، قرمزی، خروج مایعات، تب یا کاهش شنوایی، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص دقیق را بررسی کند و درمان مناسب را تجویز کند.
گوش یک عضو حساس و مهم در سیستم حسی بدن است. این عضو شامل سیستم‌های مختلفی است که باعث تشخیص و انتقال صداها به مغز می‌شوند.

دلیل اصلی حساسیت گوش به صداها و تحریکات مختلف به عوامل زیر برمی‌گردد:

۱- ساختار حساس

گوش شامل ساختارهایی است که برای دریافت و تشخیص صداها و تحریکات صوتی طراحی شده‌اند.
این ساختارها شامل پرده گوش، کمان‌های شنوایی (Cochlea)، عصب شنوایی و سایر اجزای گوش است.
این ساختارها بسیار حساس هستند و قادر به تشخیص فرکانس، شدت و طول موج صداها هستند.

۲- شبکه عصبی حسی

گوش با استفاده از شبکه عصبی حسی خود، تحریکات صوتی را به سرعت و با دقت به مغز ارسال می‌کند.
این شبکه عصبی با تشخیص و تفسیر الگوهای صوتی به مغز اطلاعات لازم را منتقل می‌کند.

۳- نقش در شناخت و ارتباط

گوش نقش مهمی در شناخت و ارتباط انسان با محیط دارد.
با توجه به تحریکات صوتی دریافتی، ما قادر به شناسایی صداها، تفسیر گفتار، موسیقی و صداهای محیطی هستیم.
این قابلیت به ما اجازه می‌دهد تا با محیط اطرافمان تعامل کنیم و درک صحیحی از جهان داشته باشیم.
به طور کلی، حساسیت گوش به دلیل ساختارهای حساس و توانایی‌های شبکه عصبی آن است.
این حساسیت باعث می‌شود تا ما بتوانیم صداها را شنیده، آنها را تشخیص دهیم و از آنها لذت ببریم، اما همچنین به ما امکان تشخیص و واکنش به تحریکات غیرمطلوب نیز می‌دهد.

بیماری های خطرناک گوش

گوش هر انسانی از سه قسمت داخلی، میانی و خارجی تشکیل شده است که هر کدام بیماری مخصوص به خود را دارند و در قسمت میانی گوش مایعی هم وجود دارد که ممکن است این مایع هم با اختلالاتی رد به رو شود.
بیماری هایی که در هر قسمت از گوش ایجاد می شود به خودیه خود خطرناک هستند و این درصد با توجه نکرد به درمان بدتر هم می شود که در این قسمت  به برخی از بیماری‌های خطرناک گوش اشاره می‌کنیم:

۱- سرطان گوش

سرطان گوش شامل سرطان‌هایی است که در قسمت‌های مختلف گوش ایجاد می‌شود، از جمله سرطان صفحه طبله، سرطان گوش میانی و سرطان گوش داخلی.
این بیماری در صورت عدم تشخیص و درمان موقعیت جدی و خطرناکی را برای سلامتی ایجاد می‌کند.

۲- نقص شنوایی حاد

نقص شنوایی حاد به معنای کاهش شدید شنوایی است که ممکن است ناشی از عوامل مختلفی مانند صدمه جسمی، عفونت‌های شدید، آسیب به عصب شنوایی، استفاده نامناسب از داروها و آسیب به گوش باشد.
این مشکل می‌تواند به کاهش کیفیت زندگی و مشکلات روانی و اجتماعی منجر شود.

۳-میگرن صوتی

میگرن صوتی یا همان صداهای خشک و بی‌صدا در گوش، که به صورت تکراری و پریودیک اتفاق می‌افتد، ممکن است نشانه‌ای از وجود بیماری جدی در سیستم عصبی مرکزی یا عصب شنوایی باشد.
این بیماری نیاز به ارزیابی توسط پزشک متخصص دارد.

۴- عفونت‌های سیستم عصبی مرکزی

برخی عفونت‌های سیستم عصبی مرکزی می‌توانند به شکل تب، سردرد شدید، خواب آلودگی، تهوع، استفراغ و مشکلات شنوایی به همراه درد گوش، گیجی و سرگیجه ظاهر شوند.
این نوع عفونت‌ها باید به شدت جدی گرفته شده و به طور سریع درمان شوند.
توجه داشته باشید که این فقط برخی از بیماری‌های خطرناک گوش هستند و برای تشخیص دقیق و درمان مناسب هر یک از این بیماری‌ها، تشخیص پزشک متخصص گوش الزامی است.

یکی از شایعترین مشکلات گوش در افراد چیست؟

اختلال در گوش جدا از این که بسیار دردناک است به راحتی می تواند در شنوایی فرد هم اختلالاتی را ایجاد کند و هم چنین به دلیل این که گوش و مایعی که داخل آن است با تعادل بدن در ارتباط هستند در صورتی که اختلالی در عملکرد آن ها باعث سرگیجه ی فرد می شود و تعادل خود را از دست می دهد که جز موارد ناخوشایند در مشکلات گوش محسوب می شود.
یکی از شایع‌ترین مشکلات گوش در افراد، به خصوص در بزرگسالان و کودکان، عفونت گوش میانی است.
التهاب گوش میانی معمولاً به علت عفونت باکتریایی یا ویروسی در قسمت وسط گوش رخ می‌دهد.
این مشکل معمولاً باعث درد شدید در گوش، کاهش شنوایی، خروج مایعات از گوش و تب می‌شود.
عواملی مانند عفونت تنفسی، آلرژی، تراشیدگی لوله گوش، برخورد مایعات با گوش و تنش‌های ناشی از یبوست می‌توانند به روی‌دادن التهاب گوش میانی مؤثر باشند.
هم چنین، عفونت گوش خارجی نیز یکی از مشکلات شایع گوش است که معمولاً ناشی از باکتری‌ها یا قارچ‌ها در قسمت بیرونی گوش ایجاد می‌شود.
عواملی مانند تراشیدگی پوست گوش، رطوبت محیط، استفاده از الکل یا شامپوهای قوی در گوش و ورود آب به گوش ممکن است عفونت گوش خارجی را تسهیل کنند.
علائم آن شامل درد، تورم، قرمزی، خارش و ترشحات از گوش می‌باشد.
بهره‌برداری نادرست از مواد نظافتی، عملکرد نامناسب در زمان شناخت و درمان این مشکلات گوشی و عدم رعایت بهداشتی نیز می‌توانند عوامل مؤثر بر بروز این مشکلات باشند.
در صورت بروز هرگونه علائم مشکوک در گوش، مراجعه به پزشک متخصص گوش اهمیت دارد تا تشخیص دقیق صورت گیرد و درمان مناسب انجام شود.
و اما مواردی که جز علائم عفونت گوش هستند شامل موارد زیر می باشند:

۱- داشتن تب و سردرد که در هر قسمت از بدن به طور کلی عفونتی وجود داشته باشد درجه حرارت بدن بالا رفته و در اصل می گویند که شخص تب کرده است.
در گوش هم به همین صورت است در صورت وجود عفونت تب ایجاد می شود و درد گوش می تواند به سر بزند و در سر هم درد ایجاد کند.

۲- ایجاد مشکل و اختلال در شنوایی که وقتی گوش عفونی باشد، چرک ها در گوش تجمع می یابند که این تجمع از شنیدن صدا به طور واضح و کامل جلوگیری می کند و فرد نمی تواند به خوبی صداهای نسبتا کم را بشنود.

۳- ایجاد ترشح و خروج از گوش که در مواقع شدید عفونت گوش این اتفاق ایجاد می شود و چرک های گوش در قالب ترشح از گوش خارج می شوند که ممکن است همراه با درد این اتفاق ایجاد شود.

۴- و در نهایت ایجاد وزوز در گوش که دائم این مورد در گوش وجود دارد و احساس ناخوشایندی را در فرد ایجاد می کند.
در صورت وجود هر کدام از این علائم بهتر است به پزشک متخصص مراجعه کنید تا با داروهای تجویز شده روند بهبودی را افزایش دهید.