عفونت گوش میانی

توصیه برای عفونت گوش میانی

گاهی می توان ناراحتی گوش را با درمان
زود هنگام علایم احتقان بینی و پری گوش با استفاده از داوری ضد احتقان رفع کرد. این داروها به تخلیه گوش میانی کمک می کنند. افراد مبتلا به بیماری قلبی شدید، پرفشاری خون با آسم شدید نباید از ترکیب های ضداحتقان استفاده کنند.
سعی کنید با دمیدن هوا با دهان بسته و بینی بسته شده با دو انگشت ،گوش خود را باز کنید . این کار را چند بار در روز انجام دهید.

درمان عفونت گوش میانی در بزرگسالان

به طور کلی هر نوع میکروبی که وارد گوش شود و در گوش میانی قرار بگیرد و شروع به تکثیر کند باعث ایجاد التهاب که معمولا به تورم و قرمزی همراه است و هم چنین تولید ترشحات غیر طبیعی در پشت پرده گوش گردد، به آن عفونت گوش میانی گفته می شود.
که در این عفونت تمام این موارد دیده می شود و وجود دارد.
در واقع وقتی یک عامل عفونی مانند باکتری یا هم چنین مهم ترین شایع‌ترین دلیل در ایجاد عفونت گوش میانی باکتری‌ها هستند که همان علائم را در گوش ظاهر می کند.
و اما بپردازیم به علائمی که در گوش میانی ایجاد می شود که بیشتر این موارد به سرعت پدید می‌آید و در عرض چند روز هم با مراقبت و داروهایی که پزشک تجویز کرده است برطرف می‌شود که البته این موارد در حالت خفیف است و از اصلی‌ترین نشانه‌های این بیماری شامل موارد زیر می باشد:

۱- مورد اول گوش درد است که همیشه عفونت با گوش درد همراه است و جز علائم اولیه محسوب می شود.

۲- مورد دوم تب کردن است. هنگامی که عفونت داخل بدن وجود دارد دمای بدن بالا می رود که در  حالت فرد تب می کند و باید از دارو جهت پایین آوردن تب استفاده کند.

۳- احساس بی حالی که فرد با کمبود انرژی رو به رو می شود و همیشه حالت خسته را دارد.

۴- و در نهایت در شنوایی فرد اختلال ایجاد می شود و فرد دچار با افت شنوایی می شود چرا که عفونت راه شنیدن به طور کامل را می بندد.
در برخی موارد که عفونت در گوش میانی بیش از حد باشد می تواند پرده گوش را سوراخ و یا پاره کند و ترشحات چرکی از گوش سرازیر شود و در این میان درد گوش به طور ناگهانی آغاز و با پاره شدن پرده، فرد شنوایی خود را از دست خواهد داد.

هم چنین نام دیگر عفونت گوش میانی، اوتیت مدیا می باشد که این بیماری معمولا به سه صورت ظاهر می‌شود که این سه نوع شامل موارد زیر می باشد:

۱- مورد اول، نوع اول اوتیت مدیا می باشد که نوع حاد است.
در این نوع، یک عفونت باکتریایی رخ می دهد و از عوامل مهم بروز عفونت مدیا حاد می‌توان به عفونت دستگاه تنفس فوقانی، عفونت ویرال یا سرماخوردگی اشاره کرد.

۲- نوع دوم از اوتیت مدیا عود کننده است که به صورت سه بار در طول 6 ماه و یا 4 بار در سال اتفاق می‌افتد و در این نوع از اوتیت مدیا درمان خاص خود را نیز نیاز دارد.

۳- و در نهایت نوع سوم است که اوتیت مدیای سروز می باشد و نوعی بیماری التهابی محسوب می شود، که ممکن است بدون علامت اتفاق بیافتد و یا همراه با تجمع مایع ، در گوش میانی ایجاد شود.
و اما به طور کلی  عفونت گوش ممکن است هرزگاهی ایجاد شود و حتی پس از چند روز هم به طور کامل برطرف شود اما اگر برطرف نشد در این شرایط لازم است به پزشک متخصص مراجعه شود تا پیگیری های لازم در این خصوص صورت بگیرد.
عفونت گوش میانی معمولاً با درد و التهاب در منطقه گوش میانی همراه است و می‌تواند در بزرگسالان نیز رخ دهد.
درمان عفونت گوش میانی در بزرگسالان عمدتاً به وسیلهٔ تجویز داروها و مراقبت‌های خانگی انجام می‌شود.
در هر صورت، بهتر است که در صورت بروز علائم عفونت گوش میانی، به پزشک خود مراجعه کنید تا تشخیص صحیح گرفته شود و روش درمان مناسب برای شما تعیین شود. درمان عفونت گوش میانی معمولاً شامل موارد زیر است:

۱- آرامش و استراحت

در صورت بروز عفونت گوش میانی، استراحت کافی به گوش میانی کمک می‌کند تا بهبود یابد.
تلاش برای جلوگیری از فعالیت‌هایی مانند شنیدن موسیقی بلند یا استفاده از هدفون در طول درمان مفید است.

۲- مصرف داروها

پزشک ممکن است آنتی‌بیوتیک‌ها را برای کنترل عفونت تجویز کند.
همچنین، داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (مانند ایبوپروفن) ممکن است به شما توصیه شود تا درد و التهاب را کاهش دهید.

۳- استفاده از قطره‌های گوش

در برخی موارد، قطره‌های گوش ضد باکتریایی یا ضد التهابی ممکن است به شما توصیه شوند.
قبل از استفاده از قطره‌های گوش، بهتر است راهنمایی پزشک را دربارهٔ نحوه استفاده صحیح آنها دریافت کنید.

۴- استفاده از پک گرم یا سرد

استفاده از پک گرم یا سرد ممکن است به شما کمک کند تا درد و التهاب را کاهش دهید.
از این روش‌ها تنها بر اساس توصیه پزشک استفاده کنید و زمان استفاده را رعایت کنید.

۵- عمل جراحی (در موارد خاص)

در برخی موارد شدیدتر عفونت گوش میانی، پزشک ممکن است عمل جراحی را توصیه کند.
این ممکن است شامل دراز کردن شیار گوش، تخلیه مایعات از گوش میانی یا انجام عمل جراحی دیگری باشد.
به هر حال، مهمترین قدم برای درمان عفونت گوش میانی در بزرگسالان، مراجعه به پزشک است.
پزشک شما با بررسی علائم، انجام آزمایش‌های لازم و تجویز درمان مناسب، می‌تواند به شما کمک کند تا بهبود یابید.

بهترین قطره برای عفونت گوش میانی

در انتخاب قطره‌های گوش برای عفونت گوش میانی، بهتر است راهنمایی و توصیه پزشک خود را دنبال کنید.
زیرا نوع و شدت عفونت، وضعیت سلامتی شما و دیگر عوامل ممکن است تأثیرگذار باشند و هر فردی ممکن است به نوعی درمان خاصی نیاز داشته باشد.
از طریق یک ملاقات با پزشک خود، می‌توانید در مورد قطره‌های مناسب برای عفونت گوش میانی خود صحبت کنید و راهنمایی کاملتری دریافت کنید.

پزشک ممکن است به شما قطره‌های گوش ضد باکتریایی یا ضد التهابی تجویز کند. برخی از قطره‌های معمولاً استفاده شده شامل موارد زیر می‌باشد:

۱- قطره‌های آنتی‌بیوتیک

مثل کلیندامایسین (Ciloxan)، سیپروفلوکساسین (Ciprofloxacin) و گنتامایسین (Gentamicin) می‌توانند به عنوان قطره‌های آنتی‌بیوتیکی استفاده شوند.

۲- قطره‌های ضد التهاب

مانند فلونیزول (Flunisolide) و دیکلوفناک (Diclofenac) می‌توانند به عنوان قطره‌های ضد التهابی استفاده شوند.

۳- قطره‌های ضد درد

مانند لیدوکائین (Lidocaine)، بنزوکائین (Benzocaine) و پراکائین (Prilocaine) ممکن است در کاهش درد استفاده شوند.
مجدداً تأکید می‌شود که برای انتخاب بهترین قطره برای عفونت گوش میانی، مشورت با پزشک شما ضروری است.
او می‌تواند با توجه به شرایط خاص شما و دستورات صحیح استفاده، به شما راهنمایی کند.

بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت گوش میانی

در ابتدا بپردازیم به برخی از مراقبت‌ها و کارهای اولیه که لازم است در زمان عفونت گوش انجام شود شامل موارد زیر می باشد:

۱- مورد اول یک حوله یا یک پارچه را گرم کنید که کامل استریل شده و تمیز باشد و روی گوش خود قرار دهید تا درد شما تسکین پیدا کند.
حرارتی که ایجاد می شود می تواند التهاب را کاهش دهد و از درد جلوگیری کند.

۲- اگر گوش درد و یا عفونت گوش دارید سعی کنید که اصلا روی گوشی که آسیب دیده است نخوابید چرا که می تواند درد را بیش تر کند.

۳- استفاده از داروهای اولیه برای تسکین درد که می‌توانید از داروهایی مانند استامینوفن و ادویل استفاده کنید و درد را تسکین و یا کارش دهید.
اگر توسط این دو دارو برطرف نشد حتما به یک پزشک متخصص و مجرب مراجعه کنید.
هم چنین اگر کاهش شنوایی، تب، سوزش در گوش و خارش و و التهاب اطراف گوش داشتید از علایم بیماری محسوب می‌شود که در صورت بروز آن باید توجه کنید که تا زمان بهبودی بهتر است به استخر نروید.
تعیین بهترین آنتی‌بیوتیک برای عفونت گوش میانی به نوع و شدت عفونت، سوابق پزشکی و وضعیت سلامتی شما بستگی دارد.
تنها پزشک معالج شما می‌تواند در این مورد تشخیص صحیح بدهد و داروی مناسب را تجویز کند.

به طور کلی، برخی از آنتی‌بیوتیک‌های معمولاً برای درمان عفونت گوش میانی در نظر گرفته می‌شوند عبارت است از:

۱- آموکسی سیلین (Amoxicillin)

یک آنتی‌بیوتیک پنی‌سیلینی است که به طور گسترده در درمان عفونت‌های گوش استفاده می‌شود.

۲- سفتریاکسون (Ceftriaxone)

یک آنتی‌بیوتیک سفالوسپورینی است که در مواردی که عفونت باکتریایی شدیدتر استفاده می‌شود.

۳- سیپروفلوکساسین (Ciprofloxacin)

یک آنتی‌بیوتیک کینولون است که به خوبی در درمان عفونت‌های گوش میانی بکار می‌رود.

۴- آزیترومایسین (Azithromycin)

یک آنتی‌بیوتیک ماکرولید است که در برخی موارد عفونت گوش میانی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
لازم به ذکر است که تعیین نوع و دوز مناسب آنتی‌بیوتیک برای عفونت گوش میانی بستگی به تشخیص پزشک شما دارد.
بنابراین، بهترین راه حل این است که با پزشک خود مشورت کنید تا تشخیص و درمان مناسب را دریافت کنید.
در نهایت بهتر است بهداشت فردی در همه حال رعایت شود تا از ایجاد هر گونه عفونت جلوگیری شود چرا که عفونت اگر در بدن ایجاد شود در طول زمان می تواند بدن را فراگیرد و مشکلات و آسیب های دیگری را ایجاد کند.