تست pcr اسید نوکلئیک ویروس را شناسایی میکند از طریق سواپ حلق و نازوفارنکس از راه دهان و بینی نمونه گیری انجام میشود.
در روش مولکولی که تحت عنوان تست PCR انجام میشود بسته به کیت مصرفی دو ژن یا سه ژن ویروس مورد بررسی قرار میگیرد .
دقت تستهای PCR در نمونههای تهیه شده از ترشحات ریه توسط نمونه برداری بیش از ۹۰ درصد بوده و در سایر نمونهها، دقت آن بسته به نوع نمونه گیری، تیتر ویروس، نوع کیت مصرفی و … تحت تأثیر قرار میگیرد.
یکی از تستهای رایج، تست آنتی بادی یا پادتنهایی هستند که بر علیه ویروس ترشح میشوند که اخیراً به شکل فراگیری رایج شده و این تستها زمانی که آنتی بادی برعلیه ویروس ترشح میشود قابل شناسایی است.
با این تستها میتوانیم مراحل ابتدایی، حاد و بهبودی بیماری را شناسایی کنیم. این تستها به انواع مختلف IgA، IgM و IgGتقسیم میشوند.
تستهای IgM در واقع آنتی بادی و یا پروتئینهایی هستند که بدن در ابتدای مواجهه با ویروس ترشح میکند و لذا در مرحله ابتدایی افزایش پیدا میکند و بالا بودن سطح آن نشان دهنده مراحل ابتدایی و یا حاد کروناست. این آنتی بادی معمولاً از روز هفتم شروع به افزایش میکند
به طور معمول از روز ۱۴ بعد از ابتلاء به کرونا، بدن بر علیه این ویروس آنتی بادی به نام IgG ترشح میکند که این آنتی بادی میتواند تا حدودی ایمنی نسبی برعلیه این ویروس ایجاد کند. نتیجه این تستها بستگی به ایمنی که در بدن برعلیه این ویروس ایجاد میشود دارد، ولی درباره این موضوع که ماندگاری این پادتنها به چه میزان است هنوز اطلاعات کافی در دسترس نیست.
مطالعات بر روی تستهای IgM و IgGنشان میدهد که این تستها در هفته اول خیلی کمک کننده نیستند و در هفته اول نهایتاً ۳۰ درصد از بیماران با این تستها شناسایی میشوند ولی از هفته دوم به بعد تقریباً تا ۷۰ درصد دقت شناسایی بالا رفته و از هفته سوم به بعد چیزی حدود ۹۰ درصد، دقت افزایش مییابد لذا در مراحل اولیه بیماری ،انجام تستهای IgM و IgG توصیه نمیشود. با این وجود در مواردی که تیتر آنتی بادی پایین باشد ممکن است نتیجه منفی گزارش شود.
نتیجه تمامی تستهایی که انجام میشود میتواند مثبت کاذب و یا منفی کاذب شوند ولی این موضوع که این تستها در چه بازه زمانی در طول بیماری انجام شود در تفسیرها مهم است .