دیستروفی عضلانی چیست؟

دیستروفی عضلانی یک گروه از اختلالات عضلانی است که به طور عمده تأثیر بر ساختار و عملکرد عضلات دارد.
این اختلالات باعث کاهش قدرت عضلات، اختلالات حرکتی،  در برخی موارد، مشکلات تنفسی نیز می‌ شوند.
بسیاری از دیستروفی‌ های عضلانی ناشی از خطای ژنتیک هستند که به انتقال نادرست یا ناقص اطلاعات ژنتیکی مرتبط با ساختار و عملکرد عضلات منجر می‌ شود.
دیستروفی عضلانی می‌ تواند انواع مختلفی داشته باشد، از جمله :

۱- دیستروفی موتوره

یکی از شناخته‌ شده‌ ترین انواع دیستروفی عضلانی است که بیشتر در پسران بروز می‌ کند و به مرور زمان باعث ضعف و اتلاف عضلات می‌ شود.

۲- دیستروفی عضلانی

این نوع دیستروفی عضلانی اغلب با انقباضات طولانی مدت عضلات و مشکلات متعددی مانند مشکلات قلبی همراه است.

۳- دیستروفی عضلانی سر و گردن

این گروه از اختلالات به عنوان یکی از گروه‌های گسترده‌تر دیستروفی عضلانی معرفی می‌ شود که معمولاً با ضعف عضلات گردن، شانه و ستون فقرات شروع می‌شود.
تشخیص و مدیریت دیستروفی عضلانی نیاز به همکاری تیم متخصصان پزشکی، جراحی، فیزیوتراپی و مشاوره ژنتیک دارد.
هر یک از این نوع‌ ها ممکن است با نشانه‌ ها و علائم مختلفی همراه باشند.

علائم انواع دیستروفی عضلانی

دیستروفی عضلات یک گروه از اختلالات عضلانی است که با کاهش حجم و قدرت عضلات همراه است.
این اختلالات ممکن است از افتراق اجزای مختلف عضلات یا ضعیف شدن عضلات به دلیل کاهش حجم سلول‌ های عضلات ناشی از مشکلات ژنتیک، موارد التهابی، نقص عصبی، یا عوامل دیگر ایجاد شود.
دیستروفی عضلات می‌ تواند تأثیری بر عملکرد روزمره شخص داشته باشد، از جمله دشواری در حرکت، ضعف عضلات، و کاهش توانایی انجام وظایف معمولی.
این اختلالات به دلیل  جداشدن عضلات و کاهش قدرت عضلانی ناشی از افت حجم و تعداد سلول‌ های عضلات رخ می‌ دهند.

این اختلالات معمولاً به دلیل نقص ژنتیک در تولید یا عملکرد پروتئین‌ های مهم در عضلات ایجاد می‌ شوند.
مدیریت دیستروفی عضلات عمدتاً به کمک فیزیوتراپی، کمک‌ های حرکتی، و در برخی موارد ممکن است به وسیله درمان‌ های ژنتیکی یا درمان‌ های نوآورانه انجام می شود.
این اختلالات معمولاً نیاز به مراقبت چندگانه و هماهنگ با تیم متخصصان پزشکی دارند. این توصیفات کلی هستند و هر فرد ممکن است تجربه علائم متفاوتی داشته باشد.
تشخیص دقیق و مدیریت دیستروفی عضلانی نیازمند مشاوره و ارزیابی توسط تیم پزشکی تخصصی می‌ باشد، انواع مختلف دیستروفی عضلانی ممکن است با ویژگی‌ ها و علائم متفاوتی همراه باشند.
در ادامه، علائم برخی از انواع رایج دیستروفی عضلانی ذکر شده‌ اند.

۱– دیستروفی در دوران کودکی

ظهور آن علائم در دوران کودکی و ضعف عضلات در ناحیه لگن و شکم همچنین طیف وسیعی از حرکات راه رفتن را تحت تأثیر قرار می‌ دهد.

۲- دیستروفی عضلات نخاعی

ضعف عضلات پایین بدن اغلب پیشتر از بالا ظاهر می‌ شود و کاهش توانایی در حرکت و نگهداری تعادل، همچنین مشکلات تنفسی می‌ تواند در مراحل پیشرفته ایجاد شود.

۳- دیستروفی عضلات فشاری

ضعف عضلات در ناحیه صورت، شانه‌ ها و بالا تنه و تغییر شکل صورت به صورت ناقص همچنین عدم توانایی در بلند کردن بازو ها به صورت کامل.

هر نوع دیستروفی عضلانی ممکن است با توجه به ژنتیک، شدت، و پیشرفت بیماری، علائم متفاوتی را نشان دهد. اهمیت تشخیص دقیق و مراقبت تخصصی از اهمیت بالایی برخوردار است. هر گونه شکایت یا علامت مشکوکی باید با یک پزشک متخصص مطرح شود.

تشخیص دیستروفی عضلانی با نوار عصب و عضله

تشخیص دیستروفی عضلانی اغلب با استفاده از ترکیبی از ابزار ها و روش‌ های تصویری انجام می‌ شود.
یکی از این ابزارها نوار عصب و عضله است که می‌تواند در تشخیص اختلالات عضلانی مفید باشد.
نوار عصب و عضله شامل دو بخش اصلی می‌شود.

۱- نوار عصبی

این بخش از EMG برای ارزیابی عصب‌ها و انتقال ایمپالس‌ های عصبی به عضلات استفاده می‌شود.
با اندازه‌گیری سرعت و نحوه انتقال ایمپالس‌های عصبی، ممکن است نقاط ضعف یا اختلالات در عصب‌ها تشخیص داده شود.

۲- تحلیل عضلانی

در این بخش از EMG، نوارهای نوک‌نمی درون عضلات قرار می‌گیرند تا فعالیت الکتریکی عضلات اندازه‌گیری شود.
این بخش به تشخیص نقاط ضعف یا تغییرات در الکتریسیته عضلانی کمک می‌کند.

برخی از مزایای استفاده از نوار عصب و عضله در تشخیص دیستروفی عضلانی عبارتند از:

۱- توانایی تفکیک بین مشکلات عصبی و عضلانی.

۲- ارزیابی دقیق تر از فعالیت الکتریکی عضلات.

۳- تشخیص آسیب به عصب‌ ها و عضلات.

۴- کمک به تعیین شدت اختلالات عصبی و عضلانی.

هرچند که نوار عصب و عضله مفید است، اما برای تشخیص دقیق دیستروفی عضلانی، اغلب نیاز به سایر ابزار ها و تست‌ ها نیز وجود دارد.

مشاوره با پزشک تخصصی در این زمینه می‌ تواند مسیر مناسبی برای تشخیص و مدیریت بیماری فراهم کند.
انجام برخی از حرکات و رعایت کردن برخی از نکات در زندگی روزمره می‌ تواند به کاهش ناحیه‌ های موجب درد در افراد مبتلا به دیستروفی عضلانی کمک کند.
در اینجا چند نکته کلیدی برای راحتی در دیستروفی عضلانی آورده شده است.

۱- استراحت مناسب

به بدن خود استراحت کافی بدهید و در هنگام خستگی یا درد، فرصتی برای استراحت فراهم کنید.

۲- استفاده از وسایل کمکی

از وسایل کمکی مانند صندلی چرخدار یا تجهیزات کمکی در جهت تسهیل در حرکت‌ های روزانه استفاده کنید.

۳- انجام تمرینات فیزیوتراپی

تمرینات تخصصی و تعیین شده توسط فیزیوتراپیست ممکن است به بهبود قدرت عضلات و افزایش محدودیت حرکتی کمک کند.

۴- حفاظت از مفاصل

در حین انجام فعالیت‌ های روزمره، مفاصل خود را محافظت کرده و از حرکات صحیح استفاده کنید.

۵- مدیریت درد

با پزشک خود درباره روش‌ های مدیریت درد مشاوره کنید و دارو های تجویز شده را با دقت مصرف کنید.

۶- انجام حرکات گرم‌ کننده

قبل از شروع فعالیت‌ های روزانه، انجام حرکات گرم‌ کننده کمک به افزایش انعطاف پذیری و کاهش درد می‌ کند.

۷- مراقبت از پوست

با توجه به ممکن بودن محدودیت حرکت، از توجه ویژه به مراقبت از پوست جلوگیری از زخم‌ ها و سفتی‌ ها می‌ کند.

۸- حفظ وزن سالم

حفظ وزن مناسب به کاهش فشار بر عضلات و مفاصل کمک می‌ کند.
همیشه قبل از شروع هر برنامه تغییرات درمانی، مشاوره با پزشک و تیم درمانی متخصص مهم است، این افراد می‌ توانند به شما راهنمایی دقیق‌ تری برای مدیریت و بهبود کیفیت زندگی با دیستروفی عضلانی ارائه دهند.

روش‌ های درمان دیستروفی عضلانی

دیستروفی عضلانی یک گروه از اختلالات عضلانی است که با کاهش حجم و قدرت عضلات همراه است.
این اختلالات می‌ توانند ناشی از مشکلات ژنتیک، موارد التهابی، نقص عصبی، یا عوامل دیگر باشند که منجر به تخریب یا ضعیف شدن عضلات می‌ شوند.
در دیستروفی عضلانی، تأثیر مختلفی بر عضلات ایجاد می‌ شود، این تأثیرات می‌ تواند شامل کاهش تعداد و حجم سلول‌ های عضلات، افتراق عضلات، تغییر در ساختار عضلات،  در نتیجه ضعف و کاهش توان عضلانی باشد.

انواع مختلف دیستروفی عضلانی وجود دارند، که هرکدام دارای ویژگی‌ها و علائم خاص خود هستند.
برخی از این انواع شامل دیستروفی ماهواره‌ای، دیستروفی عضلات نخاعی و دیگر انواع هستند، مدیریت دیستروفی عضلانی عمدتاً به کمک تیم درمانی متخصص انجام می‌ شود و شامل فیزیوتراپی، توان بخشی، مدیریت درد،  در مواردی دارو ها می‌ شود.
متاسفانه تاکنون روش درمان کامل برای دیستروفی عضلانی کشف نشده است؛ اما تعدادی از روش‌ ها و درمان‌ ها می‌ توانند به کاهش علائم، بهبود کیفیت زندگی،  افزایش عمر امید بخشند.
درمان‌ های اصلی عبارتند از:

۱- فیزیوتراپی

برنامه‌ های تمرینی توسط فیزیوتراپیست‌ ها برای افزایش قدرت عضلات، بهبود حرکت، پیشگیری از ایجاد مشکلات تکاملی در افراد با دیستروفی عضلانی طراحی می‌ شوند.

۲- اکسیژن‌درمانی

برخی از افراد با دیستروفی عضلانی ممکن است به اکسیژن درمانی نیاز داشته باشند، به خصوص زمانی که مشکلات تنفسی برجسته شود.

۳- دارو ها

برخی دارو ها برای مدیریت علائم مرتبط با دیستروفی عضلانی استفاده می‌ شوند، اما هیچکدام از آن ها برای درمان کامل این بیماری موثر نیستند.
دارو هایی ممکن است برای بهبود عملکرد عضلات یا کاهش التهاب مورد استفاده قرار گیرند.

۴- وسایل کمکی

استفاده از وسایل کمکی نظیر چرخ‌های متحرک می‌ تواند در افزایش استقلال و کاهش فشار به عضلات کمک کند.

۵- مراقبت و حمایت روحی

مراقبت و حمایت روحی از افراد مبتلا به دیستروفی عضلانی و خانواده‌ های آنان بسیار مهم است.
حمایت‌ های روان‌ شناختی و اجتماعی می‌ توانند در مقابله با چالش‌ های روحی و اجتماعی کمک کنند.

توجه به نیاز ها و وضعیت فردی هر بیمار و همچنین همکاری با تیم درمانی متخصص در تصمیم‌ گیری درباره روش‌ های مناسب درمانی بسیار اهمیت دارد.