هنگامی که اسم ساکشن به گوشتان می رسد، به یک روش مهم و در عین حال نجات دهنده فکر می کنید. در بیشتر موارد، این یک مهارتی کاملا حیاتی است که می تواند تفاوت های بسیاری در بیمار شما ایجاد کند. اما حتی ساده ترین درمان ها نیز باید با استفاده از تکنیک یک متخصص انجام شود.

خوب بریم سراغ معرفی پیش زمینه های معرفی ساکشن. در ابتدا باید بدانید که راه هوایی انسان به بخش های بالا و پایین تقسیم می شود.

قسمت های راه هوایی فوقانی

  • بینی – هوای دمیده شده را گرم و مرطوب می کند
  • دهان – از لب ها شروع می شود و به اوروفارنکس ختم می شود
  • حلق – از قاعده جمجمه تا مرز پایینی غضروف کریکوئید امتداد دارد شامل:
    • نازوفارنکس
    • اوروفارنکس
    • هیپوفارنکس
  • حنجره – شامل غضروف تیروئید، اپی گلوت، و غضروف های آریتنوئید است و به نای ختم می شود.

سازه های راه هوایی پایین

  • نای – از مرز تحتانی حلقه کریکوئید شروع می شود و به کارینا ختم می شود
  • ریه ها – به سه لوب در سمت راست، دو لوب در سمت چپ، به نایژه ها تقسیم می شوند و به مجاری آلوئولی ختم می شوند.

اینکه با چه تجهیزاتی بیمار خود را ساکشن می‌کنید به دو عامل اصلی بستگی دارد:

اینکه در کدام بخش از راه هوایی می خواهید ساکشن کنید (بالا یا پایین) 

آیا بیمار یک راه هوایی مجزا از قبل دارد یا خیر

ساکشن راه هوایی فوقانی

برای بیمارانی که انتوبه نشده اند، ساکشن راه هوایی فوقانی معمولاً با استفاده از یک کاتتر ساکشن با سوراخ بزرگ و سفت انجام می شود که در داخل دهان و بینی بیمار برای خارج کردن خون، خلط و استفراغ ایجاد می شود. بسته به ضایعات، می توان از کاتترهای سفت و سخت با اندازه های مختلف استفاده کرد. برای  بیماران تروما ، به ویژه ترومای صورت،  ابزار تخلیه ممکن است بهترین انتخاب باشد. روش SALAD را در نظر بگیرید که از یک کاتتر خاص استفاده می کند که به طور خاص برای روش های احیا طراحی شده است.

چند یادآوری در زمان ساکشن راه تنفسی:

  • تجهیزات خود از جمله کاتتر با اندازه مناسب را آماده کنید.
  • همیشه از اقدامات احتیاطی برای محافظت از خود و بیمارتان استفاده کنید.
  • بیمار را به مدت یک تا دو دقیقه با اکسیژن 100 درصد درگیر کنید.
  • برای جلوگیری از هیپوکسی، زمان مکش را زیر 10 ثانیه نگه دارید.
  • بیمار را زیر نظر بگیرید و مدام ارزیابی مجدد کنید.

ساکشن راه هوایی تحتانی

اگر بیمار شما یک راه هوایی پیشرفته در جای خود دارد، ممکن است لازم باشد راه هوایی تحتانی را ساکشن کنید. به جای یک کاتتر سفت و سخت با سوراخ بزرگ، به یک کاتتر کوچک و انعطاف پذیر نیاز دارید که بتوان آن را در لوله ET (یا استوما) قرار داد. در زیر مراحلی را که باید انجام دهید آمده است:

  • تجهیزات خود را آماده کنید.
  • هنگام دست زدن به کاتتر از تکنیک استریل استفاده کنید.
  • کاتتر ساکشن را روغن کاری کنید.
  • به بیمار پیش اکسیژن دهید.
  • کاتتر را تا زمانی که بیمار سرفه کند در لوله یا استوما قرار دهید.
  • در حالی که کاتتر را به آرامی از مجرای تنفسی خارج می کنید و در حالی که کاتتر را می چرخانید، ساکشن را اعمال کنید.
  • علائم حیاتی بیمار به ویژه مانیتور قلب را کنترل کنید.
  • ماسک کیسه سوپاپ را دوباره ببندید و به تهویه ادامه دهید.

چه در حال ساکشن راه های هوایی فوقانی باشید یا راه هوایی تحتانی، نتیجه نهایی باید یک راه هوایی موفق باشد که باعث بهبود وضعیت بیمار شما شود.

بخوانید
راهنمای بالینی مراقبت نوزاد و شیرخوار در مادران شیرده محتمل COVID 19